اینرنت فیبر نوری یا (FFTx (Fiber to the X از جمله سرویس های نسبتا جدید ارائه اینترنت است. این سرویس اخیرا در کشور گسترش یافته است. تا این لحظه این سرویس پرسرعترین سرویس اینترنت برای کاربران خانگی است. به صورت آکادمیک سرعت انتقال داده در این سرویس تا 1 گیگابایت است. این در حالی است که همین عدد برای VDSL حدود 300 مگابایت است.
اما اصلا تعریف فیبر نوری چیست؟ سرویس های ADSL و VDSL با سرویس هایی که در علم شبکه از آن ها با نام “DSL” یاد می کنند بر بستر سیم های مسی یا همان کابل های تلفن ارائه می شود. به همین خاطر نویز و عوامل محیطی مثل فاصله از محل ارائه اینترنت در آن بسیار موثر است. اما اینترنت فیبر نوری با استفاده از انتقال داده ها به وسیله نور لیزر خیلی از این عوامل تاثیر گذار را حذف کرده است.
در نام انگلیسی فیبر نوری (FFTx) یک کلمه “x” وجود دارد. دلیل آن نحوه های مختلف ارائه سرویس فیبر نوری است که در ادامه به طور کامل توضیح داده خواهد شد.
FFTN: این روش از مرکز اصلی ارائه اینترنت تا محل تقسیم شدن کابل های مسی و تلفن در مناطق و محله ها از کابل نوری استفاده کرده. از آنجا به بعد از طریق کابل های مسی، اینترنت به مشتری می رسید.
FFTC: این نیز دقیقا مثل مورد بالا است اما با این تفاوت که فاصله محل تقسیم شدن در محله تا محل مشترک کمتر از 300 متر است.
FFTB: کابل ها تا ساختمان مشترک کشیده می شوند. اما تا واحد مورد نظر نمی روند. از ابتدای ساختمان تا واحد مورد نظر با استفاده از سیم کشی مسی یا همان سرویس های VDSL و ADSL مشترک سرویس فیبر نوری را دریافت می کند.
FFTH: سیم کشی تا واحد مورد نظر در ساختمان مشترک کشیده می شود و کل مسیر دارای فیبر نوری است.
طبیعتا هرچه به FFTH نزدیک تر شویم سرعت و کیفیت اینترنت بالاتر خواهد بود. در ادامه باید اشاره کرد که اگر به دنبال جست و جو در اینترنت و تماشای آنلاین مولتی مدیا و یا حتی گیمینگ هستید، سرویس های ADSL و در درجه بعدی برای گیمر های آنلاین VDSL می تواند کار راه انداز باشد. هرچند که سرعت فیبر نوری و پینگ و پهنای باند آن قابل مقایسه با سرویس های DSL نیست.
